اثر توکل و اعتماد به خدا

 

---

توکل به خدای متعال و تسلیم در برابر اراده و خواست او، رضایت به قضای الهی و واگذاری امور خویش به خدا.

 

---

و ساله رجل عن قول الله تعالی: (( و من یتوکل علی الله فهو حسبه))(1)

التوکل درجات: منها ان تثق به فی امرک کله فیما فعل بک، فما فعل بک کنت راضیا و تعلم انه یا لک خیرا و نظرا. و تعلم ان الحکم فی ذلک له فتتوکل علیه بتفویض ذلک الیه و من ذلک الایمان بغیوب الله التی لم یحط علمک بها فوکلت علمها الیه و الی امنائه علیها و وثقت به فیها و فی غیرها.(2)

 

 

مردی معنای این آیه را سوال کرد: هر که بر خدا توکل کند همو برایش بس است.

فرمود: توکل درجاتی دارد، یکی آن که در هر کاری که با تو کرده به او اعتماد داشته باشی، به همه راضی باشی و بدانی که در هیچ خیری و هیچ رایی در حق تو کوتاهی نکرده و اختیار به دست اوست، پس بر او توکل کنی و کارها را به او واگذار کنی. دیگر ایمان به غیب های اوست که تو از آن ها بی خبری، باید عملش را به او و امنایش واگذاری و درباره ی آن غیب ها و غیره به او اعتماد کنی.

امام رضا(ع) توکل را از ارکان ایمان می داند و می فرماید: الایمان اربعه ارکان(3): التوکل علی الله و الرضا بقضاء الله و التسیم لامر الله والتفویض الی الله و قال العبد الصالح: ((و افوض امری الی الله فوقاه الله سیئات ما مکروا)).(4)

 

 سوال شد از امام رضا(ع) از حد توکل: امام (ع) فرمودند(5): ((این که از احدی جز خدا نترسد)). هم چنین از امام رضا (ع) پرسیدند که :یقین چیست؟

امام (ع) در پاسخ فرمودند(6): توکل به خدای متعال و تسلیم در برابر اراده و خواست او، رضایت به قضای الهی و واگذاری امور خویش به خدا)).

 باز فرمودند: هرکس به خدا اعتماد کند، خداوند او را خشنود خواهد ساخت. هر کس به او توکل کند، خداوند امور او را به عهده خواهد گرفت و وثوق و اعتماد به خدا قلعه ی محکمی است که فقط مومن در آن راه خواهد یافت.

منبا:تبیان

نوشته شده در شنبه 92/1/31ساعت 2:26 عصر توسط رهسپاریار نظرات ( ) |